Handlijnkunde is duizenden jaren geleden in India ontstaan. Grieken en Romeinen namen deze kunst over. Tot in de middeleeuwen was het gebruikelijk om een handlezer te raadplegen. Daarna meende de kerk dat handlezen van het ‘ware geloof’ afleidde.
In onze samenleving ervaart men handlezen als iets bijzonders en spannends, niet meer als een taboe. Ik beschouw handlezen als een empirische wetenschap; gebaseerd op ervaring en/of proefondervindelijke uitkomsten. Tijdens mijn opleiding bij Ellen Duim leerde ik hoe nauwkeurig en gestructureerd het lezen van handen kan zijn.
Vanuit mijn achtergrond als wetenschapper wil ik zorgvuldig en integer met het vak handlijnkunde omgaan. Die waarden staan centraal in mijn eigen praktijk.